Δευτέρα 30 Ιουνίου 2008

Ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος


Τον Ιωάννη τον Πρόδρομο, τον «εν γεννητοίς γυναικών μείζονα» τον μεγαλύτερο σε αξία από όλους τους άλλους προφήτες, γέννησε η ηλικιωμένη και στείρα Ελισάβετ. Αξιοθαύμαστη φάνηκε και η όγδοη ημέρα της περιτομής, στα ονομαστήρια του παιδιού.

Ο πατέρας του, που τον ρωτούσαν με νεύματα, διότι δεν μπορούσε να μιλήσει, ζήτησε πινακίδιο και έγραψε, «Ιωάννης εστι το όνομα αυτού».Και αμέσως λύθηκε η γλώσσα του από τον εννεάμηνο δεσμό και φωτισμένος από το Πνεύμα το Άγιο άρχισε να ψάλλει τη β΄ Ωδή της Νέας Διαθήκης ,δοξάζοντας το Θεό του Ισραήλ, ο οποίος πραγματοποίησε τις υποσχέσεις του, επισκέφτηκε και εξαπέστειλε το φως το σωτήριο «τοις εν σκότει και σκιά θανάτου καθημένοις».

Και προς το νεογέννητο παιδί του, αποκαλύπτει την προφητική αποστολή του λέγοντας: «Και συ, παιδίον, προφήτης υψίστου κληθήση, προπορεύση γαρ προ προσώπου Κυρίου ετοιμάσαι οδούς αυτού».

Ομικρός Ιωάννης, του οποίου το όνομα είναι συνώνυμο της χαράς και των θείων χαρισμάτων, μεγάλωνε και «εκραταιούτο πνεύματι και ην εν ταις ερήμοις» (έτσι διέφυγε τη σφαγή του Ηρώδη).

Ο Τίμιος Πρόδρομος είναι ο «άγγελος», δηλαδή ο «αγγελιοφόρος», ο οποίος στάλθηκε για να προετοιμάσει το δρόμο του Κυρίου. Κι άλλοι προφήτες μίλησαν για τον Μεσσία. Ο Τίμιος Πρόδρομος όμως είναι οτελευταίος, ο μεγαλύτερος και σεβασμιότερος.

Όπως λέει ο άγιος Κύριλλος ο Ιεροσολύμων «ο μέγιστος μεν εν προφήταις, αρχηγός δε τηςκαινής διαθήκης, και τρόπον τινά συνάπτων αμφοτέρας εν αυτώ τας διαθήκας, παλαιά τε και καινήν» Δεν κήρυξε απλώς το Χριστό, αξιώθηκε να τον δείξει στα πλήθη, να Τον βαπτίσει και να Τον κηρύξει στονκόσμο των νεκρών.

Τέλος, υπερασπίζοντας το νόμο του Κυρίου και την αλήθεια του έχυσε ακόμα και το αίμα του. Η θέση του Τιμίου Προδρόμου στην Εκκλησία είναι τιμητική.

Στις δεήσεις και τις προσευχές της αναφέρεται μετά τη Μητέρα του Κυρίου. Η Εκκλησία έχει αφιερωμένη μια μέρα της εβδομάδας, την Τρίτη, εξολοκλήρου σ’ αυτόν. Η εορτή του Ιωάννου του Προδρόμου στις 7 Ιανουαρίου, για τον οποίο ο Κύριος είπε ότι κανείς άνθρωπος δε στάθηκε μεγαλύτερός του, καθιερώθηκε τον 5ομ.Χ. αιώνα.

Η σύλληψή του εορτάζεται στις 23 Σεπτεμβρίου, έξι μήνες πριν από τον Ευαγγελισμό, η δε γέννησή του στις 24 Ιουνίου, έξι μήνες πριν από τα Χριστούγεννα και η μνήμη του θανάτου του στις 29 Αυγούστου.

Η Α’ & Β’ Εύρεση της Τιμίας Κεφαλής του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου : Η πρώτη εύρεση έγινε στη Μαχαιρούντα, γύρω από το χώρο που ήταν το ανάκτορο του Ηρώδη. Αφού η Ηρωδιάδα πήρε την αποτρόπαια ευχαρίστηση να δει επί πίνακι την αιμόφυρτη κεφαλή του γενναίου προμάχου της ηθικής και της αλήθειας, διέταξε να τη θάψουν σ’ ένα μέρος εκεί κοντά. Στον τόπο εκείνο έμεινε θαμμένη, ώσπου την ανακάλυψαν δύο μοναχοί από την Ανατολή, στους οποίους επανειλημμένα φάνηκε σε όνειροο Πρόδρομος. Μετά όμως το θάνατο των μοναχών αυτών, από χέρι σε χέρι χάθηκε. Βρέθηκε πάλι επί αυτοκράτορα Ουαλεντινιανού.

Όπως βλέπουμε, των επιφανών ανθρώπων του μηνύματος του Ευαγγελίου,όχι μόνο οι ψυχές δεν χάνονται και πηγαίνουν εκεί που η ουράνια δόξα τις καλεί, αλλά ο Κύριός μας ούτε τα κόκκαλα των σωμάτων τους δεν αφήνει να χαθούν. Διότι ,με την αγία ζωή τους αγίασαν ακόμη και αυτή την ύλη του σώματος, που πρέπει να είναι το καθαρότατο δοχείο της ψυχής.

Η τρίτη εύρεση της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμου : Την πρώτη και δεύτερη εύρεσή της εορτάζει η Εκκλησία στις 24Φεβρουαρίου. Η τιμία κεφαλή του Βαπτιστή Ιωάννη (που στο μεταξύ είχε χαθεί και πάλι), ενώ ήταν πολλά χρόνια κρυμμένη, τώρα φάνηκε μέσα στη γη, όπως διακρίνεται ο χρυσός από τα άλλα κοινά μέταλλα. Όμως, δεν ήταν κλεισμένη μέσα σε ειδική στάμνα όπως πρώτα, αλλά βρισκόταν μέσασε αργυρό αγγείο και σε τόπο ιερό. Η εύρεση αυτή έγινε από κάποιον ιερέα στα Κόμανα της Καππαδοκίας. Από εκεί μετακόμισαν το Ιερό λείψανο στην Κωνσταντινούπολη, όπου η υποδοχή έγινε με μεγάλη επισημότητα. Ο τότε πιστότατος βασιλιάς και ο Πατριάρχης, με όλο τον ορθόδοξο λαό, υποδέχθηκαν με πολλή χαρά την τιμία κεφαλή του Προδρόμου. Έπειτα με ευλάβεια την προσκύνησαν καιτην τοποθέτησαν σε τόπο ιερό.

Έτσι επαληθεύεται ο λόγος του ψαλμωδού Δαυΐδ, «Ο Κύριος φυλάσσει όλα τα οστά των δικαίων και ούτε ένα από αυτά δεν θα συντριβεί».

Η Εκκλησία εορτάζει την Τρίτη εύρεση της κεφαλής του Τιμίου Προδρόμουστις 25 Μαΐου.

Απολυτίκιο : Ως θείον θησαύρισμα εγκεκρυμμένον τη γη, Χριστός απεκάλυψε τηνΚεφαλήν σου ημίν, Προφήτα και Πρόδρομε. πάντες ουν συνελθόντες, εν τηταύτη ευρέσει, άσμασι θεηγόροις τον Σωτήρα υμνούμεν, τον σώζοντα ημάς εκ φθοράς ταις ικεσίαις σου.

Το κείμενο ελήφθη από http://www.athos.edo/


Σάββατο 28 Ιουνίου 2008

Η Αποκαθήλωση : (Λεπτομέρεια )


Διαβάζω από το βιβλίο του Michel Quenot : « η όψη είναι το κέντρο του σώματος. κυριαρχεί παντού. Στα τετράδια ενός εικονογράφου…ο μοναχός Γρηγόριος γράφει …

«Μονάχα η παράσταση που περιέχει μια μορφή-όψη και μια ανθρώπινη όψη μεταμορφωμένη από τη Θεία μεταλλαγή μπορεί δίκαια να θεωρηθεί ως Άγια εικόνα».

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Στον Ιερό Ναό Αναλήψεως Μαρουλά Ρεθύμνου



Η Αποκαθήλωση (λεπτομέρεια)

O Βασιλιάς της Δόξας (Λεπτομέρεια)

Τρίτη 17 Ιουνίου 2008

Ο Χριστός Παντοκράτωρ

Το πρωτότυπο, διαστάσεων 84 εκ .ύψος Χ 45,5 πλάτος βρίσκεται στην Ιερά Μονή της Αγίας Αικατερίνης στο όρος Σινά. Πρόκειται για έργο εγκαυστικής τεχνικής και χρονολογείται από το πρώτο ήμισυ του 6ου αιώνα.

Η παρούσα εικόνα, διαστάσεων 45,5 Χ 25,5 , δεν είναι ακριβές αντίγραφο του πρωτοτύπου και αγιογραφήθηκε σε παλαιό ξύλο, έτσι όπως η Θεία χάρις οδήγησε το χέρι και την καρδιά του αγιογράφου.

Διαβάζω από την εισαγωγή του βιβλίου του Michel Quenot ,σε μετάφραση Σταύρου Γιαγκάζογλου : Η εικόνα Θέα της Βασιλείας « Ούτε απόλυτα αισθητική, ούτε απόλυτα πνευματική, η ομορφιά της εικόνας είναι εσωτερική και πηγάζει από το αρχέτυπό της. Χωρίς αμφιβολία το κάλλος αυτό διαφεύγει απ’ όσους ασχολούνται αποκλειστικά με την αισθητική ,διότι το φανέρωμα του βαθύτερου νοήματος της εικόνας απαιτεί απ’ αυτόν που την θεωρεί έναν εσωτερικό φωτισμό. Σ’ αυτόν προσφέρεται το Φως που είναι ο ίδιος ο Θεός (Ιω.1,9 8,12), στην εξαγνισμένη δράση χαρίζεται η θαβώρεια λάμψη, που μεταμορφώνει την ύλη».